Iosef Eliyá nació en Ioánina (Grecia) en 1901 y murió en Atenas en 1931.
NUESTRA TORÁ (NUESTRA LEY)
A medianoche, en el infructuoso estudio sumidos,
con vuestro aire mustio que el ahogo aja sin parar,
ante vuestro apolillado y viejo Talmud combados,
vuestra alma esclavizada con frenesí revelar
anhela qué reza nuestra Torá.
Pero, aunque cegada por la vetusta fe esfumada,
¿no lo sentiste en el avance del tiempo? Apagada
la menorá antigua. Luz nueva en nuestro viaje, al frente:
Y ya no urge de la vida el desdoble diligente
a ubicar qué reza nuestra Torá.
Oh, hermano, al que subyugó tu pretérito «grandor».
Trashojemos de la vida el existente plïego.
Entra aquí, dios, para que veas escrito algo a fuego
–con cadenas de Obrero, con báculo de Opresor–
brutal que no reza nuestra Torá.
«Το Τορά μας» (O Νόμος μας)
Μεσονυχτίς στην άκαρπη μελέτη
βυθισμένοι,
με τη χλωμή σας τη θωριά που η φτώχεια
όλο μαραίνει,
στ’ αραχνιασμένα σας «Ταλμούντ» τα
παλαιικά σκυφτοί
κι η σκλαβωμένη σας ψυχή με πάθος
αναζητεί
να βρει τι γράφει το Τορά μας.
Μα, αν τυφλωμένη απ’ την παλιά
ξεθωριασμένη πίστη,
στου χρόνου το περπάτημα δεν το
‘νιωσες; -εσβήστη
η αρχαία λυχνία. Καινούριο φως στη
στράτα μας μπροστά:
Και το γοργοξετύλιγμα της ζωής πια δε
ζητά
να βρει τι γράφει το Τορά μας.
Ω αδέρφι που σε μάγεψε το αρχαίο σου
«μεγαλείο».
Της ζωής να ξεφυλλίσουμε το ζωντανό
βιβλίο
έλα εκεί μέσα θε να βρεις πυρογραμμένο
κάτι
– με του Δυνάστη το ραβδί, με τα δεσμά
του Εργάτη –
φριχτό που δε γράφει το Τορά μας.
Comentarios
Publicar un comentario