Nuria Parés nació en Barcelona en 1925 y murió en Ciudad de México en 2010.
OFRENDA
Apartaos
de mí, que me he arrancado
esa mitad de sombra a manos llenas
para arrojarla al sol con la alegría
con que se iza al viento una bandera.
Apartaos de mí, porque he lanzado
los caballos del sueño a la carrera
y un galopar de potros se desboca
como un golpe de sangre por mis venas.
Apartaos de mí, que estoy ardiendo
con la llama agitada de una tea.
Todos mis dioses se han venido abajo:
sólo el momento y yo como una ofrenda.
ADAK
Uzak durun benden, söküp attı beni köklerimden
o gölge oyununun fışkıran avuçlarına
doğurmak için güneşi neşeyle,
çekiliyor şimdi göndere bir bayrak gibi rüzgârda.
Uzak durun benden, çünkü savurdum
rüya atlarını yarışa
vahşi bir tay gibi dört nala koşan
damarlarımda dolaşan, kanın vuruşu gibi.
Uzak durun benden, tutuşuyorum
bir meşalenin titreyen ateşiyle.
İndi yeryüzüne bütün tanrılarım:
Yalnızca zaman ve ben kaldık
bir adak gibi geride.
Comentarios
Publicar un comentario