Ir al contenido principal

PASCUAL ANTONIO BEÑO, traducido al portugués por Manuel Neto dos Santos

Pascual Antonio Beño nació en Manzanares (Ciudad Real) en 1932 y murió en Sevilla en 2008.



DECADENCIA

 

Y al final, lo que siempre nos sucede,

el odio que irrumpe y nos desune,

la traición, el cansancio y ese tiempo,

ese maldito tiempo que nos borra.

 

Te alejas de mi vida, te destruyes.

Las dos rectas se alejan sin remedio,

esas que se cortaron en un punto

hoy se desunen hasta el infinito.

 

Y luce el mismo sol, los mismos niños

llenan de ruido el parque y la mañana.

Nada se pierde o muere. Nada ocurre,

aunque la angustia anide en cualquier parte

y se quiebre la vida y la esperanza.

 

Pero dichoso amor que así se muere,

de repente, dichoso, sin vivirlo:

amor de una estación o de unas horas,

que muere sin morir y no nos pudre.

Que peor es el otro permanente

que, en tedio continuo, nos destruye,

sin dejarnos la dicha del recuerdo

o la hermosa tristeza de los sueños.

 

 

DECADÊNCIA

 

E eis, afinal de contas, o que sempre nos acontece,

o ódio que irrompe e sempre nos desune,

a traição, o cansaço e esse tempo, 

esse tempo maldito que nos apaga.


Afastas-te da minha vida, destróis-te.

As rectas que sem volta a dar se distanciam, 

essas que se partiram num determinado ponto 

e que hoje até ao infinito se desatam.


E brilha o mesmíssimo sol, as mesmíssimas crianças 

inundando de alarido o parque  pela manhã. 

Nada se perde ou morre. Nada acontece, 

mesmo que a mágoa faça ninho em qualquer lado 

e se estilhacem a vida e a esperança.


Mas, ditoso amor que assim fenece,

num ápice ditoso sem vivê-lo:

 amor de uma estação ou de umas horas,

que morre sem morrer e apodrece.

É bem pior o outro, o que é constante,

que no tédio permanente nos desfaz,

sem abandonarmos a dita da lembrança.




 

 

 


Comentarios

Entradas populares de este blog

DANTE BERTINI, traducido al polaco por Ada Trzeciakowska

Dante Bertini nació en 1945 en Buenos Aires (Argentina), donde murió en 2025.                        MUDANZA                ¿qué más puedo decirte?                quisiera que estrenaras un rincón de mi cuerpo               aunque no hay nada nuevo en el hábito viejo              que es ahora mi cuerpo                ¿hay algo que seduzca tu paso hasta mi lecho?                podría alzar la voz                dotarla de algún énfasis                dar cualidad divina a lo apenas doméstico                prometer ...

MARY OLIVER, traducida del inglés por Jonio González

Mary Oliver nació en  Maple Heights (Ohio, EE UU) en 1935 y murió en Hobe Sound (EE UU) en 2019. THE SUMMER DAY Who made the world? Who made the swan, and the black bear? Who made the grasshopper? This grasshopper, I mean- the one who has flung herself out of the grass, the one who is eating sugar out of my hand, who is moving her jaws back and forth instead of up and down- who is gazing around with her enormous and complicated eyes. Now she lifts her pale forearms and thoroughly washes her face. Now she snaps her wings open, and floats away. I don't know exactly what a prayer is. I do know how to pay attention, how to fall down into the grass, how to kneel down in the grass, how to be idle and blessed, how to stroll through the fields, which is what I have been doing all day. Tell me, what else should I have done? Doesn't everything die at last, and too soon? Tell me, what is it you plan to do with your one wild and precious life? ...

XUAN BELLO, traducido del asturiano por Lourdes Álvarez

Xuan Bello nació en Paniceros (Asturias) en 1965 y murió en Oviedo en 2025. SINESTESIA Los neurofisiólogos afirmen que ye namás un enquívocu del cuerpu namoráu: vete equí mesmu, nesta cai nesta ciudá perdida, sentir el to cuerpu baxo la camisa del silenciu. Una simple confusión del cerebro que, con too, permitió a Herzog falar de la “verdá poética” y a Keats recordanos que la memoria esfrutaba del sentíu del tactu. Yer por eso que’l rellumu de lo real tresfórmase en verdá na alma y yo pùedo besate                                                (pongo tanta atención cuando te beso)                                ...