Ir al contenido principal

CLARICE LISPECTOR, traducida del portugués por José Ioskyn

Clarice Lispector nació en Chechelnik (Ucrania) en 1920 y murió en Rio de Janeiro (Brasil) en 1977.



DESCOBRI O MEU PAÍS

Subi a montanha
e no seu topo os anjos me cercaram
e me engrinaldaram a fronte
com as flores do céu.
Asas zumbiam
em harmonias fragílimas
e vozes de arcanjos louvavam a paz.
Derramaram sobre meu corpo
sete bálsamos purificadores
e fizeram-me beber
ambrosia e mel.
Banharam-me no rio da música
e eu saí ingênua
como o canto de uma criança.
E depois surgiram novos anjos
e não havia noite
e não havia dia.
E a ambrosia e o néctar
deslizavam com fartura celestial.
E novas canções se entoaram
sempre em louvor a Deus.
E não havia noite
e não havia dia.
E aos poucos cresceu dentro de mim
o desespero
e eu busquei em vão os olhos celestiais.
Eles nada diziam
e cantavam a paz.
E aos poucos uma nostalgia
me enlanguesceu
e eu era o arco distendido
sem a flecha
e eu buscava o ar
sem respirar.
Um anjo me interrogou: mais néctar?
Eu gritei: quero cheiro da terra!
E o anjo me perdoou
E eu cansei de ser perdoada,
eu queria sofrer.
E não havia noite e não havia...
Quebrei minhas asas,
desci a montanha
e vivi na Terra!

Homens amavam
e cansavam do amor.
Homens bebiam sangue
e descobriam
que não desejavam brigar
Entoavam-se cânticos místicos
onde só havia a insatisfação.
E depois homens morriam
e todos sabiam que era o fim.
Nem a terra,
nem o céu!

Fechei-me num quarto,
inventei outro Deus,
outro céu, outra terra
e outros homens.


DESCUBRÍ MI PAÍS 

 

Subí la montaña

en la cima los ángeles me rodearon

poniéndome guirnaldas en la frente

con las flores del cielo.

Las alas zumbaban

en armonías fragilísimas

y voces de arcángeles alababan la paz.

derramaron sobre mi cuerpo

siete bálsamos purificadores

y me dieron a beber

ambrosia y miel.

Me bañaron en el rio de la música

y yo salí ingenua

como el canto de un niño.

Y después surgieron nuevos ángeles

y no había noche

y no había día.

Y la ambrosia y el néctar

manaban con abundancia celestial.

Y nuevas canciones se entonaron

siempre en alabanza a Dios.

Y no había noche

y no había día.

Y de a poco creció dentro de mí

una angustia

y busqué en vano los ojos celestiales.

Ellos no decían nada

y cantaban a la paz.

Y de a poco una nostalgia

me hizo languidecer

y yo era el arco desgarrado

sin la flecha

y yo buscaba el aire

sin respirar.

Un ángel me preguntó: ¿Más néctar?

Yo grité: ¡quiero el olor de la tierra!

Y el ángel me perdonó

y yo me canse de ser perdonada,

yo quería sufrir.

Y no había noche y no había…

¡Rompí mis alas,

bajé la montaña

y viví en la Tierra!

 

Los hombres amaban

y se cansaban del amor.

Los hombres bebían sangre

y descubrían

que no deseaban pelear

entonaban canticos místicos

en los que solo había insatisfacción.

Y después los hombres morían

y todos sabían que era el fin.

¡Ni en la tierra

Ni en el cielo!

 

Me encerré en un cuarto,

inventé otro Dios,

otro cielo, otra tierra

y otros hombres.






Comentarios

Entradas populares de este blog

DANTE BERTINI, traducido al polaco por Ada Trzeciakowska

Dante Bertini nació en 1945 en Buenos Aires (Argentina), donde murió en 2025.                        MUDANZA                ¿qué más puedo decirte?                quisiera que estrenaras un rincón de mi cuerpo               aunque no hay nada nuevo en el hábito viejo              que es ahora mi cuerpo                ¿hay algo que seduzca tu paso hasta mi lecho?                podría alzar la voz                dotarla de algún énfasis                dar cualidad divina a lo apenas doméstico                prometer ...

MARY OLIVER, traducida del inglés por Jonio González

Mary Oliver nació en  Maple Heights (Ohio, EE UU) en 1935 y murió en Hobe Sound (EE UU) en 2019. THE SUMMER DAY Who made the world? Who made the swan, and the black bear? Who made the grasshopper? This grasshopper, I mean- the one who has flung herself out of the grass, the one who is eating sugar out of my hand, who is moving her jaws back and forth instead of up and down- who is gazing around with her enormous and complicated eyes. Now she lifts her pale forearms and thoroughly washes her face. Now she snaps her wings open, and floats away. I don't know exactly what a prayer is. I do know how to pay attention, how to fall down into the grass, how to kneel down in the grass, how to be idle and blessed, how to stroll through the fields, which is what I have been doing all day. Tell me, what else should I have done? Doesn't everything die at last, and too soon? Tell me, what is it you plan to do with your one wild and precious life? ...

XUAN BELLO, traducido del asturiano por Lourdes Álvarez

Xuan Bello nació en Paniceros (Asturias) en 1965 y murió en Oviedo en 2025. SINESTESIA Los neurofisiólogos afirmen que ye namás un enquívocu del cuerpu namoráu: vete equí mesmu, nesta cai nesta ciudá perdida, sentir el to cuerpu baxo la camisa del silenciu. Una simple confusión del cerebro que, con too, permitió a Herzog falar de la “verdá poética” y a Keats recordanos que la memoria esfrutaba del sentíu del tactu. Yer por eso que’l rellumu de lo real tresfórmase en verdá na alma y yo pùedo besate                                                (pongo tanta atención cuando te beso)                                ...