Rafael Montesinos nació en Sevilla (España) en 1920 y murió en Madrid en 2005. ELEGÍA ANTE UN RETRATO DE MI INFANCIA ¿Por qué tan serio, dime, con mi mano en tu frente, marinero sin mares que surcar? Como ahora, el corazón tenía un sueño adolescente y un hombre -da lo mismo- naufragando a deshora. Tus seis años sabían que Dios me había dado una luz que no acaba y un mundo que no quiero. Estabas ya vencido de amor y enamorado. Morías por las mismas cosas que yo me muero. Esa mirada triste -mi mirada- me enseña que presentías todo lo que vino después. Tú te quedaste en esa cartulina pequeña, yo me fui por el mundo. Lo demás, ya lo ves. ΕΛΕΓΕΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΕΝΑ ΠΟΡΤΡΕΤΟ ΤΗΣ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΜΟΥ ΗΛΙΚΙΑΣ Γιατί τόσο σοβαρός,πες μου,με το χέρι μου στο μετωπό σου,ναυτικέ χωρίς θάλασσες να οργώνεις; Οπως τώρα ,η καρδιά είχε ένα εφηβικό όνειρο κι ο άνθρωπος-το ίδιο κάνει-ναυαγώντας την ακατάλληλη ώρα . Τα έξι χρόνια σου ήξεραν πως ο Θεός μου είχε δώσει ένα φως που δεν τελειώνε...
Grupo de traducción de poesía del español y al español creado y coordinado por CARLOS VITALE